Hier ben je in mijn tuin waar het blad zo definitief breekt dat het breekt en de grond ziet woord voor woord stam in stam Zijnsgelijke ben je niet nog niet of als vraag langzaam in de dood gesloten? Die verse broodkruimels in de sneeuw, ze nemen goed vocht op.
Categorie archief: kamer 2
Mooi kalm zoals die mandarijnen daar liggen maar waarom moeten die chrysanten zichzelf zonodig verraden? Zo volkomen doodgeknuffeld kun je maar één keer zijn om – in je paasbest getroffen – ogenblikkelijk te demaskeren en ontelbaar de laatste zin te spellen vlak voordat deze zich uitspuwt Meer van minder kan het niet worden,…
De tijd zal het leren leren de tijd het besef dat kruipen een beweging is van voor-zijn tot na-zijn onderwijl bekennend: Ik ben het die is als God zo onzichtbaar Maar de mens is zijn brood verteert zichzelf vergeet zichzelf en plakt pijn op zijn vragen het oog in de morgen sterft terug in…
Achterwaards gegaan beweeglijk maar taaldood als vergeten stooizout de aanlandende warmte negerend en kalm ontladen zoals soms de graseter staat op het hellend vlak van bewustzijn Dooi plaagt de aanspreker zijn ontzielde blik wordt niet geschraagd door volheid, stapvoets en ontregelend gedogen of het mes erin, denkt hij, en likt gelaten de dauwdruppels van…
You are my little bumble-bee! I know i will have to trust thee so c’mon and lay your hands upon me my eyes will sink in infinite blood and we will become so fertile that even the infidels shall have some questions The sky screamed for help when i met you for i did saw…
Jij, de aangesprokene, de ontegenzeggelijke, jij bent meer dan dat wat ik altijd al dacht, of vermoedde, in mijn spijkerend ongeloof Jij bent, in wie je slaapt, in wie je spreekt of eet of in wie ook de ademhaling een mens maakt, als verloren tweeërlei de wereld aangeboden, als een afgekoelde reis naar de dood…
De lucht dwaalt langs de bomen en neemt bomen mee tussen het geboomte door laat lucht lucht toe tot bomen is van de lucht geweest – zou je denken – of boom is van lucht tot boom gedaan met boom zich lucht na lucht de bomen in met lucht van boom tot en met…
Op de tast gaan en keren mits het niet wegvliegeniert en de afleiding van insectenlijfjes te veel wordt of terug in zichzelf, als altijd een moeizaam bezoek hoewel veel geleerd: steeds maar de celwanden afkrabben en ongenoegzaam het gemoed stadig door je heen te laten golven en je denkt denken harder penseert bijna om niet…
De lucht dwaalt langs de bomen en neemt bomen mee tussen het geboomte door laat lucht lucht toe tot bomen is van de lucht geweest – zou je denken – of boom is van lucht tot boom gedaan met boom zich lucht na lucht de bomen in met lucht van boom tot en met…
Ho-ho-ho-ho-hoho-hoho Ho-ho-ho-ho-hoho-hoho(etc.) I have wrong hands(etc.)