Naast de pinautomaat in de stad bevindt zich een computerwinkel. Tijdens het wachten loont het de moeite om een blik te werpen in de wonderbaarlijke etalage van deze zaak. Het is een kleine computerwinkel, waarschijnlijk een eenmanszaak of in ieder geval niet een met getraind personeel. Op een of andere manier wekt zo’n winkel altijd de sympathie. De kleinschaligheid steekt geromantiseerd vriendelijk af tegen de rommelige overvloed bij gigawinkels als de Mediamarkt. Een bijzonder kenmerk van dit soort bescheiden computerzaken is het totale gebrek aan aandacht voor de vormgeving in de etalage. Het volledige ontbreken van ook maar enig concept bij de inrichting is zo onmodern dat je je erover kunt verwonderen dat het bestaat. Hier en daar liggen wat onduidelijke verpakkingen, achteloos gesorteerd en al enigszins vergeeld door het zonlicht. Alleen de echte kenner ziet er aan af wat hier te halen valt. In een hoekje iets wat een harde schijf zou kunnen zijn. Dat is het zo ongeveer; de etalage is verder opvallend leeg. Aan de linkerkant hangen wat nog strengen met een soort kerstboomlampjes. Ze zijn uit. Wat wil je, het is ook nog lang geen kerstmis. Het geheel is afgewerkt met dun traliewerk over de gehele breedte van de etalageruit. Men kan naar binnen kijken en ziet dan vooral veel dozen staan. Niets van een vlotte of strak uitgedachte winkelinrichting. Ik zou er graag eens binnengaan maar durf niet goed. Het is aandoenlijk en een beetje treurig.

De Mediamarkt is ook treurig, maar op een andere manier. De menselijke maat is er verdwenen. Men loopt hopeloos verloren tussen lange rijen wasmachines, flatscreentv’s en espressoapparaten. Er is zo veel keus en toch vind je er niet goed wat je zoekt. In rood gehulde piepjonge verkopers zijn druk doende om gretige consumenten te voorzien van informatie. Ik heb wel eens wat gevraagd. Ze doen alsof ze veel weten, maar ze weten eigenlijk niets en zeggen maar wat. Alles is erop gericht om zo snel zo veel mogelijk te verkopen. Wie op zoek is naar een wasmachine moet eigenlijk de deur ook nog uitgaan met een flatscreen en een espressoapparaat. Het is een winkel waar je niet dood gevonden wilt worden. De kleine computerwinkel daarentegen heeft iets warms en vertrouwds. Ik ken de man die er werkt niet, maar hij heeft waarschijnlijk een oude bruine trui aan met wat roos op zijn schouders. Hij is lichtjes omgeven door de geur van een man alleen. Maar hij zal zijn best voor je doen. Eerlijk, kundig en gepassioneerd onbegrijpelijk. Al is het oorlog op straat. Hij zal je helpen. En al koop je niets, zijn dag kan niet meer stuk na je bezoek. Ik weet het, ik ben een romanticus.