Even de zee in tijdens een mooie dag begin september. Bij het strand aangekomen blijkt het toch aardig fris. Het is nogal rustig en het merendeel van de weinige aanwezigen heeft gewoon alle kleren aan. De zee voelt koel maar aangenaam. Teruglopend over het voornamelijk lege strand valt een man op, die pal achter de golfbrekers ligt, precies bij het bord waarop aangegeven is dat het naaktstrand zich daarachter bevindt. Een betere illustratie van de tekst op het bord was niet mogelijk geweest. Hij is geheel badkledingloos en ligt breeduit zichzelf te zijn. Mogelijk ligt er een intentie ten grondslag aan zijn dwingende aanwezigheid, maar dat weten we natuurlijk niet.  Dan nog maar wat drinken in het strandpaviljoen. De naam van de zaak blijkt veranderd, in plaats van meer Hollands-nuchtere ‘7 Golven’ heet het nu ‘Brooklyn beach’. Wij moeten allen moderniseren en een Amerikaans tintje blijft daarbij van pas komen. Het is niet heel druk en het personeel maakt de indruk deel uit te maken van een goed geöliede machine. Men is hard aan het werk achter de bar en de terraslopers rennen zich de benen uit het lijf. Anderen in de zaak zijn druk bezig om geluidsapparatuur op te stellen voor een waarschijnlijk naderend optreden. Maar we moeten erg lang wachten. De hele setting komt uitgesproken serieus over, iedereen lijkt zich onmiskenbaar bewust van de volstrekte ernst van zijn taak, maar voor de buitenstaander heeft het iets onbegrijpelijks. Daarna terug naar huis. De velden ogen strak in het scherpe licht.